کد مطلب:31641 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » اعتقادات

چرا قرآن قيامت را نزديك ميداند؟

آگاهي از زمان وقوع قيامت فقط از آن خداست و كسي ديگر از آن اطلاع ندارد، قرآن كريم ميفرمايد: يَسْ ئ‹َلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَـيَهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي...; (اعراف، 187) دربارة قيامت از تو سؤال ميكنند، كي فرا ميرسد؟ بگو: علمش فقط نزد پروردگار من است; و هيچ كس جز او (نميتواند) وقت آن را آشكار سازد; (قيام قيامت، حتي) در آسمانها و زمين، سنگين (و بسيار پر اهميت) است، و جز به طور ناگهاني، به سراغ شما نميآيد. (باز) از تو سؤال ميكنند، چنانكه گويي تو از زمان وقوع آن با خبري; بگو: علمش تنها نزد خداست; ولي بيشتر مردم نميدانند.

در جاي ديگر نيز ميفرمايد: وَ مَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِيبًا; (احزاب، 63) چه ميداني شايد قيامت نزديك باشد; بنابراين براي استقبال قيام قيامت بايد هميشه آماده بود، و ممكن است فلسفه مخفي بودنش نيز همين باشد كه مردم هيچگاه قيامت را دور ندانند و همواره در انتظار آن باشند، و به اين ترتيب خود را براي نجات در آن آماده سازند زيرا چنانكه قرآن كريم فرموده: لاَتَأْتِيكُمْ إِلآبَغْتَةً (اعراف، 187); به طور ناگهاني اتفاق ميافتد.(ر.ك: تفسير نمونه، آيةالله مكارم شيرازي و ديگران، ج 7، ص 42 ـ 43، دارالكتب الاسلامية.)

افزون بر آن وقت فرا رسيدن قيامت از اموري است كه شناخت آن از توانايي انسان خارج است و علم آن اختصاص به پروردگار دارد.(ر.ك: التفسير الكاشف، محمدجواد مغنيه، ج 3، ص 431، دارالعلم للملايين.) زيرا وقوع آن متوقف بر مقدراتي است كه بايد جامه عمل بپوشد، و چون علم به همه آن مقدرات و زمان آنها براي انسان امكانپذير نيست، لذا علم به وقوع رستاخيز نيز برايش امكان ندارد، و در آيات و روايات فقط براي آن علائم و نشانههايي بيان شده است.

1. شايد مقدار زماني كه تا نزول ـ از ابتداي آفرينش ـ گذشته، نسبت به مقدار زماني كه از زمان نزول قرآن تا قيامت مانده است، آن اندازه زياد است كه قرآن ميفرمايد: قيامت نزديك است; براي مثال، اگر از اول آفرينش يك ميليارد سال گذشته باشد و از زمان نزول قرآن تا قيامت، فقط ده هزار سال باقي مانده باشد، صحيح است كه قرآن بفرمايد قيامت نزديك است.

2. قيامت هر انساني عملاً پس از مرگ او شروع ميشود ـ نه بعد از تمام شدن برزخ ـ به اين معنا كه وقتي انسان از دنيا ميرود تا اندازة زيادي دستش از اين نظر كه قيامت خود را اصلاح كند، كوتاه ميگردد; به اين جهت قيامت هر انساني بسيار نزديك است، زيرا با پايان عمرش، قيامت او شروع شده است.

3. وقتي حادثهاي بسيار مهم و سرنوشت ساز باشد، هر چند از نظر زماني نزديك نباشد، ولي به جهت اهميّت فوقالعادة آن، مانند حوادث نزديك از آن ياد ميشود; خلاصه آن كه اهميّت حادثه، در دوري و نزديكي زماني اثر ميگذارد; براي مثال وقتي شما يك سال ديگر، امتحان راهنمايي و رانندگي داشته باشيد، خواهيد گفت: تا زمان امتحان وقت زياد است، ولي اگر در همان زمان، امتحان كنكور داشته باشيد ميگوييد: امتحان نزديك است و وقت ندارم.

4. ميدانيد كه تعداد سالهاي دنيا هر چه هم زياد باشد و ادامه يابد، ولي در مقابل عمر قيامت كه ابدي است و هرگز تمام نميشود، بسيار ناجيز است. اكنون كه در سالهاي محدود دنيا واقع شدهايم، وقتي در برابر آمدن يك حادثهاي كه عمر ناپايان دارد قرار ميگيريم، آن را بسيار نزديك ميبينيم; به همين جهت خداوند قيامت را حادثهاي نزديك خوانده است.

5. وقتي حادثهاي به طور قطع و يقين واقع خواهد شد و هيچ شكّي در وقوع آن نيست، گفته ميشود آن واقعه نزديك است، بلكه به گونهاي از آن سخن ميگويند كه گويا اتفاق افتاده است; به اين جهت خداوند گاهي اوقات از قيامت، به ساعت تعبير ميفرمايد: أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لاَيَشْعُرُونَ ;(يوسف،107) ـ آيا از اين ايمن هستند كه عذاب فراگيري از ناحية خدا به سراغ آنها بيايد ـ يا ساعت ـ رستاخيز ـ ناگهان فرا رسد، در حالي كه آنها متوجه نيستند.